Öyle anlar öyle zamanlar geliyo ki sanki kollarınızdan birisi çekiyo ortada kimse yok.bu sabah kendimi uyutabilmek için çam ağaçlarını düşündüm.seni düşünmemek için çam ağaçlarını düşündüm.kaybedişlerimi her defasında paramparça oluşumu saymazsanız iyiyim.gözlerimin içine baka baka beni sevmediklerini görmesem.iyiyim gerçekten.herhangi bi şeyi düşünme lüksüm kalmamış.ortada sadece kocaman hayal kırıklıklarının inanılmaz patırtısı kalmış.güneş doğmuş ama içimize değil.bi şeyler var ama bizim değil.emanet duyguları çuvallamışız da sırtımızda taşıyomuşuz gibi.bu sabah her şey olağan çirkinliğiyle karşımızda.bu kez de kaybedişlerimize nefes alalım.günaydın